Voedselcontactmaterialen
Voedsel wordt verpakt om het beter te bewaren en te beschermen tegen bederf. De verpakking bevat stoffen die in aanraking kunnen komen met voedsel: deze stoffen noemen we voedselcontactmaterialen (food contact materials). Hieronder vallen verpakkingsmaterialen, als karton, drukinkten, kunststofkratten, maar ook productie- en verpakkingsmachines en gebruiksartikelen, zoals bestek en borden.
Veilig gebruik van voedselcontactmaterialen is essentieel voor het op de markt brengen van veilig voedsel. Voedselcontactmaterialen mogen in Nederland alleen gebruikt worden, als alle daarin aanwezige stoffen zijn beoordeeld en toegelaten. Daartoe moeten producenten zich houden aan verschillende wettelijke Europese en Nederlandse voorschriften.
In Europa is Verordening (EG) 1935/2004 van kracht waarin algemene eisen aan voedselcontactmaterialen worden gesteld. Daarnaast gelden er specifieke richtlijnen voor bepaalde materialen zoals voor plastics (Verordening (EU) nr. 10/2011) en voor bepaalde individuele stoffen. Voedselcontactmaterialen moeten bovendien geproduceerd zijn volgens de relevante eisen van Commissie Verordening (EG) No. 2023/2006. Zo is het belangrijk om te zorgen dat de verpakkingsmaterialen niet verontreinigd kunnen worden en dragen werknemers speciale kleding. Op nationaal niveau zijn voedselcontactmaterialen geregeld in het Warenwetbesluit Verpakkingen en Gebruiksartikelen (WVG), waarin de Europese wetgeving is geïmplementeerd.
Overige Standpunten
-
Beheersing versleping allergenen en risicocommunicatie
Allergenen zijn bestanddelen die een allergische reactie kunnen veroorzaken. Als allergenen als ingrediënt of andere stof worden gebruikt bij de productie en nog aanwezig zijn in levensmiddelen, dan moeten deze worden vermeld op het etiket. Allergenen moeten in de lijst […]
Lees verder -
Interne traceerbaarheid
Bedrijven zijn wettelijk verplicht bij te houden van wie zij goederen hebben ontvangen en aan wie zij goederen hebben geleverd: één stap achteruit (wat komt er binnen?) en één stap vooruit (wat wordt er op de markt gebracht?) in de […]
Lees verder -
Evaluatie Algemene Levensmiddelen Verordening
De Algemene Levensmiddelen Verordening of General Food Law (GFL), omschrijft de algemene beginselen van de levensmiddelenwetgeving in de EU en bevat daarmee de basisvoorwaardes voor het mogen verhandelen van een veilig product. De Europese Commissie is in het kader van […]
Lees verder -
Allergenen
Allergenen zijn bestanddelen van een natuurlijke of kunstmatige stof die allergische reacties kunnen veroorzaken. Als allergenen als ingrediënt of andere stof worden gebruikt bij de productie en nog aanwezig zijn in levensmiddelen, dan moeten deze worden vermeld op het etiket. […]
Lees verder -
Acrylamide (reductie)
De industrie werkt al jaren aan vermindering van het acrylamidegehalte in levensmiddelen. Verschillende maatregelen die zij neemt zijn gebundeld in de FoodDrinkEurope Toolbox. Onderzoek van de NVWA en EFSA laat zien dat in de afgelopen jaren in bepaalde producten het […]
Lees verder -
Contaminanten
Contaminanten zijn stoffen die onbedoeld in levensmiddelen aanwezig kunnen zijn. Ze worden ook wel ‘verontreinigingen’ genoemd. Zulke stoffen kunnen ontstaan tijdens het verbouwen van gewassen in de agrarische sector. Ook kunnen contaminanten afkomstig zijn uit het milieu of ze worden […]
Lees verder -
Controlekosten NVWA
Voedselveiligheid is een algemeen goed en de gemaakte kosten voor een reguliere inspectie moeten volgens de FNLI dan ook uit de algemene middelen gefinancierd blijven. De primaire verantwoordelijkheid voor de voedselveiligheid ligt bij de exploitant, de overheid is verantwoordelijk voor […]
Lees verder -
Openbaarmaking controlegegevens NVWA
De NVWA maakt haar controlegegevens meer en meer openbaar. Momenteel wordt hard gewerkt aan herziening van de gezondheidswet om openbaarmaking ook juridisch mogelijk te maken. Doel van de openbaarmaking is enerzijds het aanpakken van notoire overtreders (handhaving) en anderzijds het informeren […]
Lees verder
