Voedselcontactmaterialen
Voedsel wordt verpakt om het beter te bewaren en te beschermen tegen bederf. De verpakking bevat stoffen die in aanraking kunnen komen met voedsel: deze stoffen noemen we voedselcontactmaterialen (food contact materials). Hieronder vallen verpakkingsmaterialen, als karton, drukinkten, kunststofkratten, maar ook productie- en verpakkingsmachines en gebruiksartikelen, zoals bestek en borden.
Veilig gebruik van voedselcontactmaterialen is essentieel voor het op de markt brengen van veilig voedsel. Voedselcontactmaterialen mogen in Nederland alleen gebruikt worden, als alle daarin aanwezige stoffen zijn beoordeeld en toegelaten. Daartoe moeten producenten zich houden aan verschillende wettelijke Europese en Nederlandse voorschriften.
In Europa is Verordening (EG) 1935/2004 van kracht waarin algemene eisen aan voedselcontactmaterialen worden gesteld. Daarnaast gelden er specifieke richtlijnen voor bepaalde materialen zoals voor plastics (Verordening (EU) nr. 10/2011) en voor bepaalde individuele stoffen. Voedselcontactmaterialen moeten bovendien geproduceerd zijn volgens de relevante eisen van Commissie Verordening (EG) No. 2023/2006. Zo is het belangrijk om te zorgen dat de verpakkingsmaterialen niet verontreinigd kunnen worden en dragen werknemers speciale kleding. Op nationaal niveau zijn voedselcontactmaterialen geregeld in het Warenwetbesluit Verpakkingen en Gebruiksartikelen (WVG), waarin de Europese wetgeving is geïmplementeerd.